Εκεί στο ρέμμα που περνάμε για να πάμε στου Γρίζι, πνίγηκε κάποιος κι από τότε βαστάει ο τόπος. Ήτονε γιατρός και τον είχανε πάρει να ιδή κάποιον αρρωστόνε και τόνε φέρνανε πίσω με τα’άλογο. Είχε κάνει χειμώνα βαρύ εκείνες τις ημέρες και το ποτάμι είχε κατεβάσει πολύ νερό. Τον έφερε λοιπόν το παιδί ως το ποτάμι κι εκεί, όχι να τον περάση τον άνθρωπο από την άλλη μεριά, παρά τον άφκε να περάση μόνος του. Εκείνος δεν ήξερε από πού να πάη και μόλις μπήκε μέσα στο νερό τον επήρε το ποτάμι και τον επήγε πέρα σε κάτι πέτρες κι εκεί τον χτύπησε και τον έκανε κομμάτια. Εκείνες οι πέτρες όπου έμεινε το αίμα του, που έμεινε η ψυχή του του ανθρώπου, στοιχειώσανε και τον ακούνε πότε να βογγάη και πότεμνα χουχουλιέται. Εγώ τον είχα ακούσει πολλές φορές και δεν ήθελα να πάω να πλένω όντας μ’έστελνε η μάννα μου.

Εκεί στο ρέμμα που περνάμε για να πάμε στου Γρίζι, πνίγηκε κάποιος κι από τότε βαστάει ο τόπος. Ήτονε γιατρός και τον είχανε πάρει να ιδή κάποιον αρρωστόνε και τόνε φέρνανε πίσω με τα’άλογο. Είχε κάνει χειμώνα βαρύ εκείνες τις ημέρες και το ποτάμι είχε κατεβάσει πολύ νερό. Τον έφερε λοιπόν το παιδί ως το ποτάμι κι εκεί, όχι να τον περάση τον άνθρωπο από την άλλη μεριά, παρά τον άφκε να περάση μόνος του. Εκείνος δεν ήξερε από πού να πάη και μόλις μπήκε μέσα στο νερό τον επήρε το ποτάμι και τον επήγε πέρα σε κάτι πέτρες κι εκεί τον χτύπησε και τον έκανε κομμάτια. Εκείνες οι πέτρες όπου έμεινε το αίμα του, που έμεινε η ψυχή του του ανθρώπου, στοιχειώσανε και τον ακούνε πότε να βογγάη και πότεμνα χουχουλιέται. Εγώ τον είχα ακούσει πολλές φορές και δεν ήθελα να πάω να πλένω όντας μ’έστελνε η μάννα μου.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Εκεί στο ρέμμα που περνάμε για να πάμε στου Γρίζι, πνίγηκε κάποιος κι από τότε βαστάει ο τόπος. Ήτονε γιατρός και τον είχανε πάρει να ιδή κάποιον αρρωστόνε και τόνε φέρνανε πίσω με τα’άλογο. Είχε κάνει χειμώνα βαρύ εκείνες τις ημέρες και το ποτάμι είχε κατεβάσει πολύ νερό. Τον έφερε λοιπόν το παιδί ως το ποτάμι κι εκεί, όχι να τον περάση τον άνθρωπο από την άλλη μεριά, παρά τον άφκε να περάση μόνος του. Εκείνος δεν ήξερε από πού να πάη και μόλις μπήκε μέσα στο νερό τον επήρε το ποτάμι και τον επήγε πέρα σε κάτι πέτρες κι εκεί τον χτύπησε και τον έκανε κομμάτια. Εκείνες οι πέτρες όπου έμεινε το αίμα του, που έμεινε η ψυχή του του ανθρώπου, στοιχειώσανε και τον ακούνε πότε να βογγάη και πότεμνα χουχουλιέται. Εγώ τον είχα ακούσει πολλές φορές και δεν ήθελα να πάω να πλένω όντας μ’έστελνε η μάννα μου.

Ταρσούλη, Γεωργία
Ταρσούλη, Γεωργία (EL)

Παραδόσεις

Μεσσηνία, Πύλος, Σαρατσά


1938




Αρ. 1159 Α, σελ. 83, Γ. Ταρσούλη, Σαρατσά Πυλίας, 1938

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el

http://hdl.handle.net/20.500.11853/294857



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.