1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Τσει πέρα στο Καταφύγι είναι Νεράϊδες. Ο γέρο Ρουφαήλης όντας ήτανε παιδί τους είδε, με τα παπάζα τους τα ολόχρυσα που κρεμόντανε. Τώρα τους βλέπει τσ’ ο γέρ – Αβράμης που κάθεται τσει πέρα στο καλύβι του. Τσ’ ο Κώστας ο Μπουχαγιάς είναι νεραϊδοπαρμένος, γυρίζει τη νύχτα ουλούθε, τσαι δε φοβάται τίποτα. Ξέρτε γιατί της Σωτήρος δεγ κάνει να κολυμπάη κανένας; Γιατί οι Νεράϊδες είχαν ένα αδερφό που τόνε λέγανε Σωτήρη, τσαι πινίγη. Λοιπόν της Σωτήρος πάνε πρωΐ πρωΐ στο γιαλό χαρούμενες ναν τόνε βγάλουνε γι’ αυτό όποιον απαντήσουνε του δίνουνε ότι καλό τους γυρέψη. Πάνε στο γιαλό τσαι τόνε τραυάνε τον αδερφό τους από τα μαλλιά. Μα τσει που κοντεύουνε ναν τόνε βγάλουνε, τους ξαπολύεται τσαι τους πέφτει πάλι μέσα, τότε θυμώνουνε τσαι στο γυρισμό τους αλίμονο ‘ς όποιον απαντήσουνε. Τόνε στραβοκατινιάζουνε, του στραβοκατινιάζουνε το στόμα του τσαί πάει τη μία μερία, του πιάνουνε το λαιμό του, τσαι άλλες ακόμη παούρες του κάνουνε. [Σωτήρος= Κατά την εορτήν της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (6 Αυγούστου), πινίγη= επνίγη]

Τσει πέρα στο Καταφύγι είναι Νεράϊδες. Ο γέρο Ρουφαήλης όντας ήτανε παιδί τους είδε, με τα παπάζα τους τα ολόχρυσα που κρεμόντανε. Τώρα τους βλέπει τσ’ ο γέρ – Αβράμης που κάθεται τσει πέρα στο καλύβι του. Τσ’ ο Κώστας ο Μπουχαγιάς είναι νεραϊδοπαρμένος, γυρίζει τη νύχτα ουλούθε, τσαι δε φοβάται τίποτα. Ξέρτε γιατί της Σωτήρος δεγ κάνει να κολυμπάη κανένας; Γιατί οι Νεράϊδες είχαν ένα αδερφό που τόνε λέγανε Σωτήρη, τσαι πινίγη. Λοιπόν της Σωτήρος πάνε πρωΐ πρωΐ στο γιαλό χαρούμενες ναν τόνε βγάλουνε γι’ αυτό όποιον απαντήσουνε του δίνουνε ότι καλό τους γυρέψη. Πάνε στο γιαλό τσαι τόνε τραυάνε τον αδερφό τους από τα μαλλιά. Μα τσει που κοντεύουνε ναν τόνε βγάλουνε, τους ξαπολύεται τσαι τους πέφτει πάλι μέσα, τότε θυμώνουνε τσαι στο γυρισμό τους αλίμονο ‘ς όποιον απαντήσουνε. Τόνε στραβοκατινιάζουνε, του στραβοκατινιάζουνε το στόμα του τσαί πάει τη μία μερία, του πιάνουνε το λαιμό του, τσαι άλλες ακόμη παούρες του κάνουνε. [Σωτήρος= Κατά την εορτήν της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (6 Αυγούστου), πινίγη= επνίγη]

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Τσει πέρα στο Καταφύγι είναι Νεράϊδες. Ο γέρο Ρουφαήλης όντας ήτανε παιδί τους είδε, με τα παπάζα τους τα ολόχρυσα που κρεμόντανε. Τώρα τους βλέπει τσ’ ο γέρ – Αβράμης που κάθεται τσει πέρα στο καλύβι του. Τσ’ ο Κώστας ο Μπουχαγιάς είναι νεραϊδοπαρμένος, γυρίζει τη νύχτα ουλούθε, τσαι δε φοβάται τίποτα. Ξέρτε γιατί της Σωτήρος δεγ κάνει να κολυμπάη κανένας; Γιατί οι Νεράϊδες είχαν ένα αδερφό που τόνε λέγανε Σωτήρη, τσαι πινίγη. Λοιπόν της Σωτήρος πάνε πρωΐ πρωΐ στο γιαλό χαρούμενες ναν τόνε βγάλουνε γι’ αυτό όποιον απαντήσουνε του δίνουνε ότι καλό τους γυρέψη. Πάνε στο γιαλό τσαι τόνε τραυάνε τον αδερφό τους από τα μαλλιά. Μα τσει που κοντεύουνε ναν τόνε βγάλουνε, τους ξαπολύεται τσαι τους πέφτει πάλι μέσα, τότε θυμώνουνε τσαι στο γυρισμό τους αλίμονο ‘ς όποιον απαντήσουνε. Τόνε στραβοκατινιάζουνε, του στραβοκατινιάζουνε το στόμα του τσαί πάει τη μία μερία, του πιάνουνε το λαιμό του, τσαι άλλες ακόμη παούρες του κάνουνε. [Σωτήρος= Κατά την εορτήν της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (6 Αυγούστου), πινίγη= επνίγη]
Φραγκούλης, Χρήστος Β.
Φραγκούλης, Χρήστος Β. (EL)
Παραδόσεις
Λακωνία, Μεγάλη Μαντίνεια
1918
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Χρ. Φραγκούλης, Μεγάλη Μαντίνεια Λακωνικής, Λαογραφία ΣΤ', 1917 – 1918, σελ. 250, αρ. 4
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
http://hdl.handle.net/20.500.11853/295895



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.