Λιουγκάτ καλούσιν οι αλβανόγλωσσοι τας σκιάς των θεθνεώτων και εν γίνει τα λεγόμενα φανταξά. Συγγενεύει δε η λέξις αύτη με το ρωσικόν bjeschi= στοιχιά των δασών και είναι και τούτο εν λείψανον της κατά της Ελλάδος επιδρομής των Σλαύων (Ζητ. Εις την λέξιν Χερβάτης, μερ. Α) Παρα τους αλβανογλώσσοις του χωρίου γραμματικού εν ώ γράφω τα παρόντα, υπάρχουσι τριών ειδών μεγάλα στοιχειά ή φαντάσματα : η Βιτώρια, η Λάμια και η Στρίγλα (Στρίκ). Η Βιτώρια εμφανίζεται ενίοτε ως βρέφος και όστις το λάβαι ένα το φέρη οίκαδε κινούμενος υπό οικτιρμού αποθνήσκει μετ’ ου πολόν καιρόν, ονομάζεται δε ο τοιούτος λαβωμένος. Ενίοτε ακούονται μόνον αι φωναί της : < που θα πάω εγώ> άς επαναλαμβάνει τρίς και αν τις αποκριθή, λαβώνεται (=καθίσταται θνήξωμος). Η δε λάμια βάζει τους πόδας της επί των υμών του ανθρώπου και η Στρίγλα φωνάζει την νύκτα ως γλαύξ, προς ήν συγχέεται.

Λιουγκάτ καλούσιν οι αλβανόγλωσσοι τας σκιάς των θεθνεώτων και εν γίνει τα λεγόμενα φανταξά. Συγγενεύει δε η λέξις αύτη με το ρωσικόν bjeschi= στοιχιά των δασών και είναι και τούτο εν λείψανον της κατά της Ελλάδος επιδρομής των Σλαύων (Ζητ. Εις την λέξιν Χερβάτης, μερ. Α) Παρα τους αλβανογλώσσοις του χωρίου γραμματικού εν ώ γράφω τα παρόντα, υπάρχουσι τριών ειδών μεγάλα στοιχειά ή φαντάσματα : η Βιτώρια, η Λάμια και η Στρίγλα (Στρίκ). Η Βιτώρια εμφανίζεται ενίοτε ως βρέφος και όστις το λάβαι ένα το φέρη οίκαδε κινούμενος υπό οικτιρμού αποθνήσκει μετ’ ου πολόν καιρόν, ονομάζεται δε ο τοιούτος λαβωμένος. Ενίοτε ακούονται μόνον αι φωναί της : < που θα πάω εγώ> άς επαναλαμβάνει τρίς και αν τις αποκριθή, λαβώνεται (=καθίσταται θνήξωμος). Η δε λάμια βάζει τους πόδας της επί των υμών του ανθρώπου και η Στρίγλα φωνάζει την νύκτα ως γλαύξ, προς ήν συγχέεται.
see the original item page
in the repository's web site and access all digital files of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Λιουγκάτ καλούσιν οι αλβανόγλωσσοι τας σκιάς των θεθνεώτων και εν γίνει τα λεγόμενα φανταξά. Συγγενεύει δε η λέξις αύτη με το ρωσικόν bjeschi= στοιχιά των δασών και είναι και τούτο εν λείψανον της κατά της Ελλάδος επιδρομής των Σλαύων (Ζητ. Εις την λέξιν Χερβάτης, μερ. Α) Παρα τους αλβανογλώσσοις του χωρίου γραμματικού εν ώ γράφω τα παρόντα, υπάρχουσι τριών ειδών μεγάλα στοιχειά ή φαντάσματα : η Βιτώρια, η Λάμια και η Στρίγλα (Στρίκ). Η Βιτώρια εμφανίζεται ενίοτε ως βρέφος και όστις το λάβαι ένα το φέρη οίκαδε κινούμενος υπό οικτιρμού αποθνήσκει μετ’ ου πολόν καιρόν, ονομάζεται δε ο τοιούτος λαβωμένος. Ενίοτε ακούονται μόνον αι φωναί της : < που θα πάω εγώ> άς επαναλαμβάνει τρίς και αν τις αποκριθή, λαβώνεται (=καθίσταται θνήξωμος). Η δε λάμια βάζει τους πόδας της επί των υμών του ανθρώπου και η Στρίγλα φωνάζει την νύκτα ως γλαύξ, προς ήν συγχέεται.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (EL)

Παραδόσεις

Αττική, Γραμματικό


1890




Αρ. 202, 97, 16, Ιωάννης Ζωγραφάκης, Γραμματικό Αττικής

Text

Greek

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el

http://hdl.handle.net/20.500.11853/297220



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)