1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Κάποτε ζητιάνευε ο αφέντης ο Χριστός με τους Αγίους Αποστόλους κι επήγε σ’ έναν χριστιανόνε κι εκείνος του λέει: <Άντε, στο έλεος του θεού, χριστιανέ μου, δεν έχω τίποτε να σου δώκω, και ευχαριστηθηκε τόσο ο Χριστός που τον έστειλε στο έλεος του θεού, που κι ας μην τούδωσε τίποτε, τον ευλόγησε κιόλας

Κάποτε ζητιάνευε ο αφέντης ο Χριστός με τους Αγίους Αποστόλους κι επήγε σ’ έναν χριστιανόνε κι εκείνος του λέει: <Άντε, στο έλεος του θεού, χριστιανέ μου, δεν έχω τίποτε να σου δώκω, και ευχαριστηθηκε τόσο ο Χριστός που τον έστειλε στο έλεος του θεού, που κι ας μην τούδωσε τίποτε, τον ευλόγησε κιόλας

φορέας

Ακαδημία Αθηνών

Ακαδημία Αθηνών

συλλογή

Αρχείο Παροιμιών και Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΕΕΛ)

Αρχείο Παροιμιών και Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΕΕΛ)

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Κάποτε ζητιάνευε ο αφέντης ο Χριστός με τους Αγίους Αποστόλους κι επήγε σ’ έναν χριστιανόνε κι εκείνος του λέει: <Άντε, στο έλεος του θεού, χριστιανέ μου, δεν έχω τίποτε να σου δώκω, και ευχαριστηθηκε τόσο ο Χριστός που τον έστειλε στο έλεος του θεού, που κι ας μην τούδωσε τίποτε, τον ευλόγησε κιόλας (EL)
Ταρσούλη, Γεωργία
Μέλλιου, Νικολέττα
Κάποτε ζητιάνευε ο αφέντης ο Χριστός με τους Αγίους Αποστόλους κι επήγε σ’ έναν χριστιανόνε κι εκείνος του λέει: <Άντε, στο έλεος του θεού, χριστιανέ μου, δεν έχω τίποτε να σου δώκω, και ευχαριστηθηκε τόσο ο Χριστός που τον έστειλε στο έλεος του θεού, που κι ας μην τούδωσε τίποτε, τον ευλόγησε κιόλας. Πήγε ύστερα και στον ψωμά και του λέει : -Δώσε μου κι εμένανε, Χριστιανέ μου, από κείνα που σε χάρισε ο Κυριός μας. Αυτός φούρνιζε κι ωργίστηκε και του μίλησε μ’ άγριον τρόπο : - Πήγαιν’ από δώ! Του λέει. Του λέει πάλι ο αφέντης ο Χριστός : -Δώσε μου, κάτι και μένα που είμαι ζητιάνος, ζητιανεύω να περάσω την ημέρα μου. Εθύμωσε λοιπόν αυτός και παίρνει το φτυάρι το μικρό που έρριχνε το ψωμί, και τον εχτύπησε τον αφέντη τον Χριστό. Μόλις τον εχτύπησε, του λέει ο Χριστός : -Από σήμερα μέχρι το τέλος της ζωής σου, να παίρνης τη σκάφη στον ώμο σου κι εντούτο το φτυάρι από κάτω απ’ την κοιλιά σου. Κι έγινε η χελώνα. (EL)
Παράδοση (EL)
Μεσσηνία, Πύλος, Κορώνη (EL)
1938
1159 Ε
Αρ. 1159 Ε, σελ. 36, Γ. Ταρσούλη, Κορώνη Πυλίας, 1938
Ελληνική γλώσσα
Κείμενο
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΕΕΛ)
Παραδόσεις



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.