Ο Σαχίνης έχει εμβαθύνει τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική, την οποία έχει αναδείξει σε τέχνη σύγχρονη, μέσα από μια πορεία βαθιάς έρευνας, ανατροπής των συμβάσεων της ίδιας της τεχνικής και μέσα από συστήματα και δομές που διατηρούν μεν τα χαρακτηριστικά της, την ανάγουν όμως σε μια τέχνη πιο συνολική, με πληρότητα και αυτάρκεια. Χαρακτηριστικό έργο αυτής της αντίληψης είναι το έργο της Πινακοθήκης Αβέρωφ «Δωδώνη», στο οποίο δημιουργεί ένα τρισδιάστατο χώρο. Η μεγιστοποίηση της σπουδαιότητας της χαρακτικής πράξης μέσα από το ίχνος, περνά στο αποτύπωμα με την προβολή της μορφής ως σκιάς. Το τύπωμα γίνεται σκιά που παύει να υφίσταται άμα τη απουσία του φωτός. Το τύπωμα-σκιά αποκτά χαρακτήρα μοναδικότητας, απομακρυνόμενο από τη στοιχειώδη λειτουργία της χαρακτικής πράξης της πολλαπλής αναπαραγωγής.
(EL)