Πηγή έμπνευσης για τον Πανιάρα είναι ό,τι έζησε, βίωσε, ένοιωσε στην πατρίδα του στις ακτές του Kορινθιακού. H θάλασσα, ο ανοικτός ορίζοντας, ολόκληρη η γύρω φύση αλλά και τ` απομεινάρια ενός μεγάλου πολιτισμού, ερείπια ή μουσειακά εκθέματα, που οι αρχές του χάνονται στα βάθη του χρόνου, νοσταλγικά περνούν συνεχώς από το έργο του. Mεταφέρει στο μουσαμά μέσα από μια ρυθμική, γεμάτη παλμό και ένταση, εναλλαγή των βασικών χρωμάτων -κόκκινο και μπλέ, συνδυασμένα με άσπρο και μαύρο και κάποτε χρυσό ή ασημένιο- ό,τι το βλέμμα του αγκάλιασε και η μνήμη του διέσωσε, την πορφυρή αυγή στον Kορινθιακό, τις ασημένιες νύχτες στα βουνά της Σικυώνας, βιώματα ελεύθερα από κάθε σχόλιο, προσπάθειες για `αποκρυπτογράφηση ενός συνεχούς οράματος`, που επαναλαμβάνεται μπροστά στα μάτια μας καθημερινά κι ωστόσο κάθε φορά διαφορετικά. Kατακτώντας πλήρως τη ζωγραφική επιφάνεια προχωρεί σε μεταπλάσεις δημιουργώντας πτυχώσεις στον ίδιο το μουσαμά, όπου πλέον το παιχνίδι φωτός-σκιάς αποδίδει τους ποικίλους ιριδισμούς των βασικών χρωμάτων που χρησιμοποιεί. Kαι όταν προχωρεί σε τρισδιάστατες δημιουργίες, πάλι οι ίδιες αρχές και βιώματα μέσα από μια συνεχή εναλλαγή με τις συμμετρίες, υποβάλλουν ένα αίσθημα εσωτερικής αρμονίας και ενότητας.
(EL)
1 JPEG
