O Άγγελος Θεοδωρόπουλος είχε ασχοληθεί από πολύ νωρίς με το αττικό τοπίο. Στην πενταετία 1930-35, σχεδιάζοντας ελιές ή δάση με πεύκα, χάραζε τις συνθέσεις του σε όρθιο ξύλο, αναζητώντας τον καλύτερο τρόπο να αποδώσει το έντονο φως ανάμεσα από τους κορμούς και τα πυκνά φυλλώματα. Mετά το 1935 και ως το τέλος της δεκαετίας, προτίμησε το πλάγιο ξύλο σε μια σειρά από συνθέσεις με κυρίαρχο θέμα την ελιά. Στις ξυλογραφίες αυτές χαράζει με αδρές γραμμές τους όγκους των δέντρων και το φόντο, αφήνοντας χωρίς καμία φωτοσκίαση τις φωτεινές επιφάνειες, που αποδίδουν το φως μέσα από το απόλυτο λευκό.
(EL)
1 JPEG
