Ο Γεώργιος Τυπάλδος Ιακωβάτος, θα επιχειρήσει να συνδέσει τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό με την αντίληψη του Γένους και την εναντίωση στην κήρυξη του αυτοκεφάλου της Ελληνικής Εκκλησίας, που καταδίκαζε τον ελληνισμό να μένει «φυλακισμένος» στα στενά όρια του ελλαδικού κράτους. Ο Γεώργιος Ιακωβάτος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου των Παρισίων, ο «Γεωργαντάρας» (όπως ήταν ευρύτερα γνωστός), όταν έγινε η Ένωση των Ιονίων με την Ελλάδα και επιχειρήθηκε η άμεση υπαγωγή της Ιόνιας Εκκλησίας στην ελλαδική και η απόσχισή της από την Κωνσταντινούπολη, τέθηκε επικεφαλής των Κεφαλλήνων και των λοιπών Επτανησίων, οι οποίοι επί τρία χρόνια, με λαϊκές κινητοποιήσεις, αρνούνταν να αποδεχτούν την εγκατάσταση των εκκλησιαστικών Αρχών του αυτοκεφάλου και διεκδικούσαν την εκλογή των επισκόπων από τον ίδιο τον κλήρο. Ο Ιακωβάτος θα κάνει μια απελπισμένη προσπάθεια να ξαναθέσει το ζήτημα του αυτοκεφάλου για το σύνολο του ελλαδικού κράτους και να προλάβει την πανσλαβιστική μετεξέλιξη της ρωσικής πολιτικής, η οποία έμελλε να διασπάσει τα Βαλκάνια.Πιστός στις ιδέες του ζήτησε να ταφεί όχι σύμφωνα με το τυπικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά «ως αρχαίος χριστιανός, απλή σινδόνη ενειλιμμένος και άνευ ιερέως, ψαλλομένου μόνον του Χριστός ανέστη, όπερ και εγένετο. Η επιθυμία του αυτή οφειλόταν στο ότι, αντιδρώντας στην εκκλησιαστική αφομοίωση. της Επτανήσου, είχε διακόψει κάθε σχέση με τον κλήρο και την επίσημη Εκκλησία και, μολονότι μέχρι τότε διακρινόταν «διά το φιλακόλουθόν του», δεν εκκλησιάστηκε ποτέ ξανά σε ναό, ενώ τελούσε στο σπίτι του ο ίδιος και «κατ’ ίδιον τυπικόν» τις ακολουθίες με τους συγγενείς του και τους στενούς του φίλους
(EL)
Georgios Typaldos Iakovatos will attempt to link social radicalism with the perception of the Nation and opposition to the declaration of autocephaly of the Greek Church, which condemned Hellenism to remain "imprisoned" within the narrow confines of the Greek state. Georgios Iakovatos, Dr of the University of Paris, "Georgantaras" (as he was more widely known), when the Union of the Ionian with Greece took place and the immediate subordination of the Ionian Church to Greece and its secession from Constantinople was attempted, was put in charge of the Cephalonians and the inhabitants of the rest of the Ionian Islands, who for three years, with popular mobilizations, they refused to accept the installation of the ecclesiastical authorities of autocephaly and demanded the election of bishops by the clergy itself. Iakovatos would make a desperate attempt to raise again the question of autocephaly for the entire Greek state and to prevent the pan-Slavic evolution of Russian policy, which was to divide the Balkans.
(EN)
Island
1 PDF_WITH_TEXT
