δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : CC BY-NC-ND 4.0 GR Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
Κοίμηση Θεοτόκου στον Οξύλιθο
(EL)
Άγνωστος
(EL)
Εφορεία Αρχαιοτήτων Εύβοιας
(EL)
Βρίσκεται έξω από το χωριό Οξύλιθος και πρόκειται για κοιμητηριακό ναό. Αρχιτεκτονικά ανήκει στον σταυρεπίστεγο ναό τύπου Α2, σύμφωνα με την κατάταξη του Ορλάνδου, και αποτελείται από τον κυρίως ναό και τον νάρθηκα. Ανατολικά καταλήγει σε τρίπλευρη αψίδα με τετράγωνο παράθυρο. Ο αρχιτεκτονικός τύπος του σταυρεπίστεγου ναού απαντά από τον 13ο αιώνα στην Ελλάδα, την περίοδο δηλαδή της Λατινοκρατίας. Πολλά παραδείγματά του εντοπίζονται στον ελλαδικό χώρο, τα οποία κατηγοριοποιήθηκαν αρχικά από τον Α. Ορλάνδο σε τρεις βασικούς τύπους. Ειδικότερα στην κεντρική Εύβοια, ο συγκεκριμένος τύπος επικρατεί στην τοπική ναοδομία από τα τέλη του 13ου αι. έως και τις αρχές του 14ου αι. Τα περισσότερο ευβοϊκά παραδείγματα ανήκουν στην κατηγορία Α1, σύμφωνα με την κατάταξη του Ορλάνδου, και εντοπίζονται στις περιοχές Κύμης-Αυλωναρίου, Αμαρύνθου-Αλιβερίου και λιγότερο στην περιοχή Στενής - Καθενών. Η εξάπλωσή του πιθανόν οφείλεται στη δράση τοπικών συντεχνιών. Κατά κανόνα υιοθετείται σε επαρχιακά μνημεία ενώ παραμένει αρκετά δημοφιλής στο νησί και κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας.
Η κατασκευή του ναού είναι από αργολιθοδομή με λίγα ίχνη διακόσμησης. Χαμηλό πεζούλι διατρέχει τον εξωτερικό νότιο τοίχο. Ο ναός διατηρεί σε αρκετά καλή κατάσταση, έπειτα και από τις εργασίες αποκατάστασης του μνημείου και συντήρησης, τον τοιχογραφικό του διάκοσμο. Πρόκειται πιθανότατα για έργο ενός ζωγράφου που εργάστηκε και στο ναό του Αγίου Δημητρίου στο Μακρυχώρι. Η σκηνή της Δέησης που απεικονίζεται στο Ιερό ενισχύει τον κοιμητηριακό χαρακτήρα του ναού. Ο ναός πιθανότατα χρονολογείται στα τέλη του 13ου αιώνα.
(EL)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
