Kunst als ideelle Produktion ökonomischer Verhältnisse. Zur handlungstheoretischen reformulierung eines marxistischen diktums

Kunst als ideelle Produktion ökonomischer Verhältnisse. Zur handlungstheoretischen reformulierung eines marxistischen diktums

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Κέντρον Ερεύνης Ελληνικής Φιλοσοφίας (ΚΕΕΦ)   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-SA 4.0

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
CC_BY_NC_SA



Kunst als ideelle Produktion ökonomischer Verhältnisse. Zur handlungstheoretischen reformulierung eines marxistischen diktums

Stepina , Cl.

Η εργασία αυτή εξετάζει πως μπορεί να κατανοηθεί σήμερα η μαρξιστική ρήση ότι η τέχνη είναι ιδεατή παραγωγή οικονομικών σχέσεων. Η καλλιτεχνική δραστηριότητα νοείται εδώ ως πραξιακή έννοια που υπάγεται στον κατά Marx προσδιορισμό λειτουργίας της εργασίας, ο οποίος μπορεί να ερμηνευθεί με ποικίλους τρόπους: η εργασία παρουσιάζεται όχι μόνο ως οικονομική παραγωγή στο πεδίο της μέσω των εργαλείων εκφραζόμενης ορθολογικότητας, αλλά και ως αισθητικοπρακτική δραστηριότητα στο πεδίο της ορθολογικότητας που στοχεύει στη χειραφέτηση. Έτσι, η εργασία αποδεικνύεται διαλεκτική σχέση, κατά την οποία υλική και ιδεατή παραγωγή αλληλοπροσδιορίζονται, χωρίς η μία να είναι απλώς αντανάκλαση της άλλης. Στην επαναδιατύπωση της ρήσης του Marx, με προσφυγή στις αισθητικές θεωρίες των Theodor W. Adorno και Ernst Bloch, το προβάδισμα της εργασίας δεν εντοπίζεται στην παραγωγή μέσω των εργαλείων, όπως συμβαίνει κατά τον δογματικό μαρξισμό, αλλά συλλαμβάνεται ως ένα κανονιστικά σημαντικό μοντέλο κοινωνικοαισθητικής και τεχνικοαισθητικής παραγωγής. Οι δύο αυτοί τρόποι παραγωγής — απ' τη μια η κοινωνικοαισθητική παραγωγή ως πραξιακή έννοια που αποτελεί αυτοσκοπό, απ΄ την άλλη η τεχνικοαισθητική παραγωγή ως πραξιακή έννοια με ξένο πρός αυτήν σκοπό — απορροφώνται στη σύνθεσή τους ως κοινωνικοτεχνική δομή των σύγχρονων κοινωνιών. Μπορούν έτσι να νοηθούν ως κατηγορικοί συνδετικοί κρίκοι μιας σύγχρονης θεωρίας της τέχνης με κοινωνιοθεωρητικές αξιώσεις.

Επετηρίδα


2000


Ιδεατό
Πραξιολογία
Carl Marx
Αισθητική
Γενική Φιλοσοφία
Τέχνη


Κείμενο/PDF

Γερμανική γλώσσα
Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.