δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης : CC BY-NC-SA 4.0 Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή
«Ώσπερ σάρμα εική κεχυμένων, ο κάλλιστος χρόνος»
Αντωνοπούλου-Τρεχλή , Ζωή
Η παρούσα εργασία είναι μια απόπειρα φιλοσοφικής προσέγγισης του ηρακλείτειου αποσπάσματος 124, με τη βοήθεια που μας προσφέρουν και τα υπόλοιπα αποσπάσματα του φιλοσόφου, από τα οποία έχουμε κάνει μια ενδεικτική επιλογή. Σε αυτό το απόσπασμα υπάρχει μια κυριαρχική αντίθεση: το κόσμημα του κόσμου, από τη μια, και ένας σωρός από σκουπίδια χυμένα στην τύχη, από την άλλη. Οι αντιθετικές αυτές ποιότητες, σύμφωνα με τη δική μας ερμηνεία, συναντιούνται σε έναν ορισμένο χρόνο: αυτόν της αρχής, τη στιγμή δηλαδή κατά την οποία η σημασιακή α-λογία μεταβάλλεται, με την επενέργεια του Λόγου, σε συγκροτημένο νόημα. Αυτή η έγ-χρονη τάξη υποστηρίζει την τάξη της ύπαρξης στο πλαίσιο μιας κυκλικής χρονικής προοπτικής. Ο σωρός από τα σκουπίδια δεν χρειάζεται παρά την παρουσία του Λόγου, για να μεταβληθεί σε κόσμο. Και ο κόσμος έχει ανάγκη από το καταγωγικό Χάος για να υπάρξει· από αυτό πηγάζει και σε αυτό αιώνια εκβάλλει. Έτσι, ο ουσιαστικός προκαθορισμός (η αναγκαστική λογικότητα του είναι που το διαφοροποιεί από τη σημασιακή αλογία του μη είναι) υπερβαίνεται: είναι και μη είναι μπορούν να υποκατασταθούν αμοιβαία. Και βέβαια, αν η ουσία, το συγκροτημένο είναι, δεν κινδυνεύει να υπάρξει ως οριστικό μηδέν, τότε, οριστικός μηδενισμός της ύπαρξης δεν υπάρχει.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
Ακαδημία Αθηνών
