Αυτοκίνητο Opel Kapitan
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κατεβάστε το βασικό αρχείο
απευθείας από τον ιστότοπο του αποθετηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 3.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Αυτοκίνητο Opel Kapitan

Opel
Opel (EL)

Το Kapitan ήταν το μοντέλο της Opel που διαδέχθηκε το 1939 το Super Six, συνεχίζοντας την παράδοση σε αυτή την κατηγορία των αυτοκινήτων. Ήταν διαθέσιμο σε διάφορες παραλλαγές, με πιο δημοφιλή την τετράθυρη. Συχνά το αποκαλούσαν "baby Chevrolet" αφού ούτως ή άλλως οι δεσμοί της Opel με την General Motors μετρούσαν χρόνια πριν και τα αυτοκίνητο είχε σχεδιαστεί με σαφείς αμερικανικές επιρροές. Ο επερχόμενος Β' Παγκόσμιος Πόλεμος σταμάτησε ουσιαστικά την κατασκευή του μοντέλου (αλλά και των υπόλοιπων επιβατικών), ενώ οι βομβαρδισμοί του εργοστασίου που ακολούθησαν δεν επέτρεψαν την επανέναρξη της παραγωγής, μέχρι τον Δεκέμβριο του 1947, με πρώτο μοντέλο το "ανανεωμένο" Olympia. To Kapitan κυκλοφόρησε εκ νέου το 1948, όταν η οικονομική κατάσταση της χώρας (και όχι μόνον) ήταν πλέον τέτοια, ώστε να υπάρχει αγοραστικό κοινό και για πιο ακριβά αυτοκίνητα, με μόνη ουσιαστική διαφορά από το προπολεμικό μοντέλο, το σχήμα την εμπρός φανών. Διέθετε 6-κύλινδρο μοτέρ με 2.473 κ.ε., με τον εκκεντροφόρο επικεφαλής, ηλεκτρικό κύκλωμα 6 Volt και προσφερόταν αποκλειστικά σε τετράθυρη έκδοση. Έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1951, δίνοντας τη θέση του στο επόμενο μοντέλο της σειράς και αφού είχε ήδη πουλήσει 17.470 αντίτυπα.

Αντικείμενα Επίγειων Μεταφορών

Γερμανία


2015-04-17



Κέντρο Διάδοσης Επιστημών & Μουσείο Τεχνολογία

Εικόνα

Μήκος:0.00 m, Πλάτος:0.00 m, Ύψος:0.00 m, Διάμετρος:0.00 m, Βάρος:0.00 kgr

Ελληνική γλώσσα

http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/deed.el

http://hdl.handle.net/11609/001-02198



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.