Ο Γιάννης Μηταράκης (1898-1963) γεννήθηκε το 1898 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής στο Παρίσι το διάστημα 1915-21. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1929 και γρήγορα εντάχθηκε στους πρωτοποριακούς καλλιτεχνικούς κύκλους της Αθήνας – ενδεικτικά αναφέρεται πως εξέθεσε στη β΄ έκθεση της Ομάδας Τέχνη 1930, στο Ζάππειο το φθινόπωρο του 1931. Κατεξοχήν τοπιογράφος, κατά τον Μεσοπόλεμο ήταν ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους του μοντερνισμού στην Ελλάδα, ζωγραφίζοντας σε ύφος αντιρεαλιστικό, εξπρεσιονιστικό, επιχειρώντας την ερμηνεία του φυσικού τοπίου με έμφαση στο φως αλλά και την αυτονομία του χρώματος. Μεταπολεμικά, πάντα μέσω του τοπίου και ιδίως των άγριων, ορεινών όγκων, ακολούθησε μια αργή μετάβαση προς την αφαίρεση. Ο πίνακας Λιμάνι με σπίτια βρίσκεται στο μέσον αυτής της διαδρομής, δηλαδή στη διαδικασία απομάκρυνσης από τη φύση και την αναδιατύπωσή της μέσα από μια εξπρεσιονιστική, αφαιρετική γλώσσα. Ο ζωγράφος, χωρίς να αρνείται το θέμα του, έναν παραθαλάσσιο οικισμό με τα χαρακτηριστικά σπίτια και μερικές βάρκες μπροστά (ίσως πρόκειται για κάποια άποψη της Ύδρας, αν και το τοπίο δεν έχει τόση σημασία), δημιουργεί εδώ μία σύνθεση που βασίζεται στον συνδυασμό των καθαρών χρωμάτων με τον διαλυτικό ρόλο του φωτός πάνω στον ορατό κόσμο. Πιο απλά, συλλαμβάνει με ένα υποτυπώδες σχέδιο τους αδρούς όγκους των σπιτιών, των δέντρων, του βράχου, καθώς όλες οι λεπτομέρειες χάνονται κάτω από το έντονο ηλιακό φως. Το μόνο που μένει είναι η χρωματική ένταση, η οποία εκκινεί μεν από τον ιμπρεσιονισμό –τη σχέση του φωτός με τα πράγματα– ολοκληρώνεται όμως μέσα από μια εξπρεσιονιστική προσέγγιση, δηλαδή τη χρήση του χρώματος ως στοιχείου που χρησιμοποιείται αντιρεαλιστικά για να εκφράσει μια συναισθηματική δόνηση.
(EL)
.png){kind=logo}
1 JPEG
