Η πολυετής διαμονή του ζωγράφου στο Παρίσι (1919-1932) είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πινάκων όπως οι «Μαούνες στο Σηκουάνα» που συνοψίζει με αριστοτεχνικό τρόπο τις επιδράσεις της γαλλικής πρωτοπορίας και κυρίως των μεταϊμπρεσιονιστικών ρευμάτων στο έργο του Γουναρόπουλου. Η χρήση ενός αρκετά χαμηλού σημείου θέασης δίνει την ευκαιρία στο θέμα της αποβάθρας στο πρώτο επίπεδο να αναπτυχθεί μέχρι το βάθος της σύνθεσης, όπου διακρίνεται αμυδρά μία γέφυρα και ο γκρίζος ουρανός. Το χρώμα δουλεύεται πρώτα στην παλέτα του καλλιτέχνη σε υποκίτρινες και γκρίζες προσμίξεις και στη συνέχεια, με πλατιές ήρεμες πινελιές στη ζωγραφική επιφάνεια. Η αφαιρετικότητα στην πραγμάτευση του θέματος με την εσκεμμένη αποφυγή οποιασδήποτε ανεκδοτολογικής ηθογραφικής λεπτομέρειας, ανακαλεί στη μνήμη έργα του Paul Cezanne.
(EL)
1 JPEG
