Κηροπήγιο, του οποίου σώζεται το στέλεχος και η βιδωτή του βάση, ενώ ο μοναδικός του κηροστάτης δεν σώζεται. Το στέλεχος φέρει γλυφές, οι οποίες μιμούνται φύλλα ακάνθου και διαμορφώνουν κόμβο. Η βάση είναι πολύλοβη και βαθμιδωτή, με κάθετες διακοσμητικές γραμμές να ορίζουν τα διάχωρά της. Στην παρυφή της βάσης του κηροπηγίου διακρίνεται το γράμμα Δ και δεξιότερα δύο τετράγωνες σφραγίδες με τα γράμματα ΔΤ, στοιχεία που οδηγούν στην απόδοσή του στο σπουδαίο αργυρογλύπτη Διαμαντή Μπάφα, πατέρα του Γεωργίου Μπάφα. Είναι όμοιο με το κηροπήγιο με αρ. 1218. Φθορά από καύση.
(EL)