Κυκλαδικό ειδώλιο γυναικείας μορφής από μάρμαρο λευκό, πιθανώς νοτιοανατολικής Νάξου. Λείπουν ο λαιμός, το κεφάλι και τα κάτω άκρα από τα γόνατα και κάτω. Διατηρείται μικρό τμήμα της βάσης του λαιμού. Στον δεξιό βραχίονα υπάρχουν απόκρουση και ράγισμα. Η εμπρόσθια επιφάνεια βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση με επικαθήσεις λευκού χρώματος μόνο στις εγκοπές και τις αυλακώσεις. Κατά τόπους, κυρίως στον κορμό, γκρίζες κηλίδες ασαφούς αιτιολογίας. Στην οπίσθια επιφάνεια, στην περιοχή της πλάτης υπάρχουν επικαθήσεις, οι οποίες σε ορισμένα σημεία είναι ινώδεις. Παρατηρείται περιοχή διάβρωσης στην αριστερό μηρό. Διακρίνονται ίχνη του εργαλείου για την εξομάλυνση των εσωτερικών επιφανειών των σκελών στην εμπρόσθια και στην οπίσθια όψη, τα οποία έχουν τη μορφή πολλαπλών κάθετων γραμμών. Ανάλογα ίχνη διακρίνονται στην αυλάκωση της σπονδυλικής στήλης. Ο κορμός είναι ευρύς με ώμους στρογγυλεμένους και γερτούς. Ο λαιμός διακρίνεται από τον κορμό με καμπύλη εγχάραξη, στην οποία διατηρείται κόκκινο χρώμα και εγχάραξη σχήματος V στην πλάτη. Οι μαστοί είναι σχετικά ογκώδεις, τοποθετημένοι σε κανονικό ύψος και χαρακτηρίζονται από πλαστικότητα. Οι βραχίονες εξέχουν ελαφρά του κορμού και διακρίνονται από αυτόν ανάγλυφα. Οι πήχεις, αποδοσμένοι με ψηλό ανάγλυφο, είναι διπλωμένοι κάτω από το στήθος, με μικρή απόσταση μεταξύ τους. Δηλώνονται και στους δύο, με μακριές και βαθιές εγχαράξεις τα δάκτυλα, ενώ οι καρποί χωρίζονται από τους πήχεις με κάθετες εγχαράξεις. Η μέση είναι στενή, τα ισχία καμπύλα και οι μηροί συμπαγείς. Το περίγραμμα του ειδωλίου χαρακτηρίζεται από την απουσία γωνιών. Ενώ ο κορμός έχει ως κύριο χαρακτηριστικό του την πλαστικότητα, το κάτω τμήμα είναι μάλλον σχηματικό. Σε κατατομή το ειδώλιο είναι σχεδόν κάθετο, καθώς η κλίση του κορμού προς τα εμπρός είναι ελάχιστη και τα σκέλη φαίνεται ότι είχαν μικρή κάμψη στα γόνατα.
(EL)