δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
Μεγάλος αττικός μελανόμορφος κιονωτός κρατήρας. Στην κύρια όψη του αγγείου απεικονίζεται τέθριππο με ηνίοχο σε κατενώπιον παράσταση, πλαισιωμένο από ζεύγη οπλιτών. Το δεξιό άκρο της παράστασης κλείνει ένα ζεύγος οπλιτών στραμμένων προς τα αριστερά, ενώ ένα παρόμοιο ζεύγος οπλιτών καλύπτει και το αριστερό άκρο της παράστασης. Η παράσταση τοποθετείται εντός πλαισίου που σχηματίζεται από γλωσσίδια (πάνω) και κισσόφυλλα (αριστερά και δεξιά). Η απεικόνιση αλόγων και πολεμιστών είναι πολύ αγαπητή στους αγγειογράφους του τέλους του 6ου αιώνα π.Χ. Η θεματολογία της παράστασης μπορεί να αναζητηθεί στον ομηρικό κόσμο, οπότε το άρμα με τον ηνίοχο μεταφέρει τους πολεμιστές στο πεδίο της μάχης ή, σε μια πιο οικεία για το ζωγράφο περιοχή, στη ζωή της Αθήνας, οπότε το τέθριππο και οι οπλίτες θα μπορούσαν να αποτελούν τμήμα της πομπής των Παναθηναίων. Στην πίσω όψη του κρατήρα, στο κέντρο της παράστασης, απεικονίζεται ο θεός Διόνυσος πλαισιωμένος από άλλους θεούς: Αθηνά, Ποσειδώνα, Αμφιτρίτη (;), Ερμή, Αριάδνη (;). Η οριζόντια επιφάνεια της στεφάνης του χείλους διακοσμείται με λιοντάρια και αγριόχοιρους, ενώ στα πλακίδια των λαβών υπάρχει από ένα ανθέμιο που πλαισιώνεται από δύο έλικες. Το περιχείλωμα διακοσμείται με γιρλάντα κισσού αποτελούμενη από όρθια φύλλα ανά ζεύγη. Στο κάτω μέρος, πάνω από τη βάση φέρει ακτινωτό κόσμημα. Ιώδες και λευκό επίθετο χρώμα χρησιμοποιούνται σε διάφορα μέρη της διακόσμησης (ιώδες στα μαλλιά των μορφών, στη χαίτη των αλόγων, λευκό στα πρόσωπα των γυναικών, στο ένδυμα του ηνίοχου και αλλού). Όμοια προέλευση με τον Α 5459. Τα δύο αγγεία χρονολογούνται στα 530-520 π.Χ. και προέρχονται από το εργαστήριο του γνωστού Αθηναίου αγγειογράφου με το συμβατικό όνομα “ζωγράφος του Αντιμένη”. Πρόκειται για μεγάλα αγγεία με διάμετρο χείλους 0,50μ. και ύψος 0,52μ. Το μνημειακό τους μέγεθος και η ποιότητα της ζωγραφικής τους φανερώνουν οτι πιθανότατα αποτελούσαν αναθήματα σε κάποιο ιερό του αρχαίου Φάγρη. Η συσσώρευση των κρατήρων αυτών καθώς και πολλών άλλων αγγείων σε πλήθος αποθηκευτικών λάκκων που εντοπίστηκαν στην ανασκαφή χρονολογείται στο β΄ μισό του 6ου αιώνα π.Χ. και πιθανότατα οφείλεται σε μια πολύ σοβαρή καταστροφή του υπέστη η πόλη στις αρχές του 5
(EL)
Archaeological Service / Museum: Ephorate of Antiquities of Kavala - Thasos
(EN)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.
Οικισμός
1 JPEG