Ο Ευριπίδης έγραψε τις Τρωάδες για να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των συμπολιτών του και να τους αποτρέψει από τον καταστροφικό παραλογισμό του πολέμου. Το έργο ανέβηκε την άνοιξη του 415 π.Χ., στα πλαίσια των Μεγάλων Διονυσίων, λίγους μήνες μετά από τη σφαγή των ανδρών της Μήλου και το ξερίζωμα των γυναικόπαιδων από το νησί, που έγινε από τους Αθηναίους για να τιμωρήσουν την ουδετερότητα των κατοίκων στον Πελοποννησιακό
πόλεμο.
Από την πρώτη σκηνή του έργου, πίσω από την κοινή απόφαση των θεών, του Ποσειδώνα και της Αθηνάς, να τιμωρήσουν τους
Έλληνες για τη λεηλασία των ναών
της ηττημένης Τροίας,
καταστρέφοντας τον Ελληνικό
στόλο, διαφαίνονται οι προθέσεις του Ευριπίδη να καυτηριάσει τις
βιαιοπραγίες των συμπατριωτών του.
Το έργο έχοντας σαν κεντρικό
πρόσωπο τη γυναίκα (μάνα, σύζυγο,
κόρη, αδερφή, ερωμένη) την αναδεικνύει σε παγκόσμιο σύμβολο - θύμα της βαρβαρότητας του πολέμου.
Ο στοχασμός του Ευριπίδη αποκτά σήμερα μια συνταρακτική διαχρονικότητα, καθώς ο θρηνητικός λόγος των
γυναικών -Τρωάδων, διαπερνά το κέλυφος αιώνων και κατορθώνει να ηχήσει σαν ένα παγκόσμιο πανανθρώπινο
τραγούδι ενάντια στον πόλεμο και στη βία.
1 JPEG
