Η bάbω μας έλεγε ότ’, όταν ήταν μικρή, δεκαεφτά χρονώ κοπέλλα, ωνειρεύθκε και παρουσιάστηκε ‘ς τόνειρο τητς κάποια γυναίκα και πήγε ‘ς τη dολίντζα ‘ς τα λημόρια κοντά και αρχήνεψε να gρατζανίζ’ με τα νύχια τητς τότες φανερώθκε μια πλάκα κι’ αυτή σήκωσε τη bλάκα κ’ έχωσε το χέρι τητς ‘ς ένα πυθάρι, που ήταν γεμάτο με φωριά και τανακάτευε. Τότες την είπεν ότι αυτά τα φωριά είναι δικά τητς τύχ’ και να τα βγάλ’ . Αλλά επειδής ήταν μικρή, φοβήθκε να πάη να σκάψ’ και δε bήγε. (λημόργια= Μνημεία, τάφους, Φωριά= φλουριά,Αι λοιπαί εκ Καβακλή και Καρυών της Θράκης παραδόσεις περί θησαυρών ουδεμίαν παρουσιάζουσι διαφοράν από τας εκ Σωζοπόλεως και Ναίμονα ( αρ. 1,2) Ο κ. Μόσχος εκ Μεσημβρία το ήκουσε παρά χωρικού Αηβλασιώτη. Περί του χωρίου βλ. Λαογρ. Γ’ σελ. 150

Η bάbω μας έλεγε ότ’, όταν ήταν μικρή, δεκαεφτά χρονώ κοπέλλα, ωνειρεύθκε και παρουσιάστηκε ‘ς τόνειρο τητς κάποια γυναίκα και πήγε ‘ς τη dολίντζα ‘ς τα λημόρια κοντά και αρχήνεψε να gρατζανίζ’ με τα νύχια τητς τότες φανερώθκε μια πλάκα κι’ αυτή σήκωσε τη bλάκα κ’ έχωσε το χέρι τητς ‘ς ένα πυθάρι, που ήταν γεμάτο με φωριά και τανακάτευε. Τότες την είπεν ότι αυτά τα φωριά είναι δικά τητς τύχ’ και να τα βγάλ’ . Αλλά επειδής ήταν μικρή, φοβήθκε να πάη να σκάψ’ και δε bήγε. (λημόργια= Μνημεία, τάφους, Φωριά= φλουριά,Αι λοιπαί εκ Καβακλή και Καρυών της Θράκης παραδόσεις περί θησαυρών ουδεμίαν παρουσιάζουσι διαφοράν από τας εκ Σωζοπόλεως και Ναίμονα ( αρ. 1,2) Ο κ. Μόσχος εκ Μεσημβρία το ήκουσε παρά χωρικού Αηβλασιώτη. Περί του χωρίου βλ. Λαογρ. Γ’ σελ. 150
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Η bάbω μας έλεγε ότ’, όταν ήταν μικρή, δεκαεφτά χρονώ κοπέλλα, ωνειρεύθκε και παρουσιάστηκε ‘ς τόνειρο τητς κάποια γυναίκα και πήγε ‘ς τη dολίντζα ‘ς τα λημόρια κοντά και αρχήνεψε να gρατζανίζ’ με τα νύχια τητς τότες φανερώθκε μια πλάκα κι’ αυτή σήκωσε τη bλάκα κ’ έχωσε το χέρι τητς ‘ς ένα πυθάρι, που ήταν γεμάτο με φωριά και τανακάτευε. Τότες την είπεν ότι αυτά τα φωριά είναι δικά τητς τύχ’ και να τα βγάλ’ . Αλλά επειδής ήταν μικρή, φοβήθκε να πάη να σκάψ’ και δε bήγε. (λημόργια= Μνημεία, τάφους, Φωριά= φλουριά,Αι λοιπαί εκ Καβακλή και Καρυών της Θράκης παραδόσεις περί θησαυρών ουδεμίαν παρουσιάζουσι διαφοράν από τας εκ Σωζοπόλεως και Ναίμονα ( αρ. 1,2) Ο κ. Μόσχος εκ Μεσημβρία το ήκουσε παρά χωρικού Αηβλασιώτη. Περί του χωρίου βλ. Λαογρ. Γ’ σελ. 150

Μέγας, Γ.
Μέγας, Γ. (EL)

Παραδόσεις

Θράκη, Καβακλή


1914




Γ. Μέγας , Λαογραφία Δ', 1913-1914, σελ. 27 ,αρ. 5

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el

http://hdl.handle.net/20.500.11853/294467



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.