Α) Τα ξουτκά έρκουντι κι αγγαρίζνι τ νύχτα κατ’ αλλόκουτες φουνές

Α) Τα ξουτκά έρκουντι κι αγγαρίζνι τ νύχτα κατ’ αλλόκουτες φουνές
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Α) Τα ξουτκά έρκουντι κι αγγαρίζνι τ νύχτα κατ’ αλλόκουτες φουνές (EL)

Τα ξουτικά (EL)

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Πατσούρα, Μαρία

Α) Τα ξουτκά έρκουντι κι αγγαρίζνι τ νύχτα κατ’ αλλόκουτες φουνές. Απάνου τα μσάνυχτα έρκουντι και κάννι ‘ς τ’ αυτά μ Βίτ, Βίτ. Β) Ισμώμουν ΄ς τα Ισμάμια νια βουλά αντάμα με ν’ αδερφή μ. Ταΐησα κι αγγάρζαν αυτά. Άνξα τα μάτια μ’ τα είδα κι το έλιγα τς αδερφής μ’ «Τα είδες ‘συ» Όχ – μ’ είπι – Τάϊκσις; Όχ. Για μένα ήρταν, τ’ είμ’ αλαφρουήσκιουτη ιγώ. Ιγώ είμ’ απουντέσμου ‘π δεν ακούουν απού νιόπαντρον κουρίτς. Γ) Τσόπκι του αίμα μ νια φουρά. Τσάθουμουν έγνιθα. Νύσταξα πήα να κμηθώ. Πλάγιασα. Μι πατάγι κάτ ντις αλαφρούτσκα λαφρούτσκα. Γάτα δεν είχα. Ήταν ου ήσκιους μ. Τι να κάνου. Τι να κάνου. Πήρα του τετραβάγγιλου κι το βαλα ‘ς του προυσκέφαλου κι άπου τότι πάντα το χου ΄ς του προυκέφαλον. Τσι τώρα τ’ ακούου απού παρέκ, αλλά δω απάνω μ δεν ερκούντι. [Ιτσμάσια= Μοναστέριον ς του δήμου Τσηρωτησίων, ντέσμου= από κακήν ώρα, από επίσκεψιν στοιχειού κυρίως εις τας λεχούς.] (EL)

Παράδοση (EL)

Ευρυτανία (EL)


1918



124
Αρ. 124, σελ. 67, 21, Ευρυτανία, Βίος

Ελληνική γλώσσα

Κείμενο




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.