Μια φορά εφιλονικήσανε η θάλασσα, ο αέρας κι ο ήλιος

Μια φορά εφιλονικήσανε η θάλασσα, ο αέρας κι ο ήλιος
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Μια φορά εφιλονικήσανε η θάλασσα, ο αέρας κι ο ήλιος (EL)

Ήμελλος, Στέφανος Δ.
Αλιμπέρτης, Κων/νος

Μια φορά εφιλονικήσανε η θάλασσα, ο αέρας κι ο ήλιος. Λέει λοιπό η θάλασσα : εγώ είμ' ανώτερη από όλοι γιατί άμα θέλω σας ε πνίγω όλοι. Λέει ο αέρας : Άμα δε φυσήσω 'ω (=εγώ) μπορείς μοναχή σου να φουρτουνιάσης; ήπαψενε λοιπό ο αέρας κ' ηγίνενε γαλήνη. Κατόπι ο ήλιος λέει : εγώ θα σας εκάμω μια ζέστη να σας ε ζεματίσω όλοι. Για κάμε τηνε του λέει ο αέρας. Ήκαμε τη ζέστη και πετά μια συννεφούρα ο αέρας εκεί και τον εσκέπασενε , λέει, κάψε τώρα. Κ' έτσι νίκησενε ο αέρας και τα δυό θεριά. (EL)

Παράδοση (EL)

Νάξος, Κωμιακή (EL)


1960



2342
Λ. Α. αρ. 2342, σελ. 268 – 269, Στεφ. Ημέλλου, Νάξος, (Κωμιακή) 1960

Ελληνική γλώσσα

Κείμενο




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.