Στην Χώρα έξω, αποκάτω από τη βρύση του Βενιαμίν, βρίσκεται μια πολύ παλαιά εκκλησία η Παναγία οι Περλεβάδες, ήτανε κτισμένη πριν από 150 χρόνια

Στην Χώρα έξω, αποκάτω από τη βρύση του Βενιαμίν, βρίσκεται μια πολύ παλαιά εκκλησία η Παναγία οι Περλεβάδες, ήτανε κτισμένη πριν από 150 χρόνια
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Στην Χώρα έξω, αποκάτω από τη βρύση του Βενιαμίν, βρίσκεται μια πολύ παλαιά εκκλησία η Παναγία οι Περλεβάδες, ήτανε κτισμένη πριν από 150 χρόνια (EL)

Παναγία οι Περλεβάδες (EL)

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
Βουτσινάς, Γεώργιος Χ.

Στην Χώρα έξω, αποκάτω από τη βρύση του Βενιαμίν, βρίσκεται μια πολύ παλαιά εκκλησία η Παναγία οι Περλεβάδες, ήτανε κτισμένη πριν από 150 χρόνια. Όλη ήτανε ζωγραφισμένη. Πήγαινε κάθε απόγευμα η γριά Αρετούσα και άναβε το καντήλι. Ένα απόγευμα που πήγε ν’ ανάψη το καντήλι βρίσκει εκεί ένα άθρωπο. Δεν ήξερε ποιος ήτανε Χριστιανός ή Τούρκος. Ήτανε μέσα στην εκκλησία με το καπέλλο και γελούσε. Λέει του η γριά Αρετούσα : «Βρε δεν ντρέπεσαι μέσ’ την εκκλησία να μη βγάζης το καπέλλο σου;» - «Βρε παλιόγρια, της λέγει, ήταν Τούρκος, δεν ντρέπεσαι να λές πως είναι η Παναγία; Τέτοια Παναγία έχετε; Αυτή έχει τα μάτια της καμήλας!» και τη σπρώχνη τη γριά. Η γριά βγήκε έξω από την εκκλησία κ’ εγονάτισε κ’ έκαμε προσευχή στην Παναγιά. Αυτός πήρε μαχαίρι του κ’ έξυσε τα μάτια της Παναγίας και σηκώνεται και φεύγει. Φεύγοντας δεν είχε εκατό μέτρα, βρίσκει μια αχλαδιά. Ανεβαίνει στην αχλαδιά να κόψη αχλάδια. Σπάει η αχλαδιά και όπως έπεσε κάτω του τρύπησε το ξίφος του πέρα ως πέρα και έμεινε στον τόπο νεκρός. Όλο το χωριό εώρτασε την μεθεπομένη τη Χάρι της Παναγίας. Τη γριά Αρετούσα την κάλεσε εδώ ο Γούμενος και τη ρώτησε πως έγινε αυτό κι αυτή του διηγήθηκε το περιστατικό και πως η προσευχή της έπιασε. Ως σήμερο εορτάζεται η χάρι της για τη θαυματουργή της δύναμι και τη λέμε : Παναγία η Καμήλα. Τη λέμε Καμήλα επειδή την είπε ο Τούρκος Καμήλα. (Την ιστορία αυτή την ξέρει από τη γιαγιά του τη γριά Αντωνία Γ. Βουτσινά, που απέθανε προ 50 χρονώ. Την ιστορία την έλεγε κι ο πατέρας μου.) (Χώρα = Πρωτεύουσα της Κέας). (EL)

Παράδοση (EL)

Κέα (EL)


1960



Λ. Α. αρ. 2340, σελ. 142 – 143, Γεωργίου Κ. Σπυριδάκη, Κέα, 1960
2340

Ελληνική γλώσσα

Κείμενο




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.