Αναφέρεται στο πλήθος των παραπόνων που δημιούργησε μεταξύ των αξιωματικών η θέσπιση του νόμου περί προβιβασμού επί διακεκριμένη πράξη στο πεδίο της μάχης, καθώς προάγονται συνάδελφοι τους κατά πολύ νεώτεροι για πράξεις που δεν υπερτερούν την απλή έννοια του καθήκοντος. Φέρει ως παράδειγμα την περίπτωση του αντισυνταγματάρχη Σαρηγιάννη, ο οποίος αν και είχε διακριθεί στο πεδίο της μάχης, δεν προήχθη και ζητεί την εξεύρεση λύσης.
(EL)