Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα

Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα
see the original item page
in the repository's web site and access the digital file of the item*
use
the file or the thumbnail according to the license:
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
CC_BY_NC_ND



Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα (EL)

Άγιος Βασίλειος (EL)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Ραμανιάνης, Δημ.

Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα. Ήτανε του Μοναστηριού, κείνα τα χτήματα (βακούφ΄κα), κι οι Σμοκοβίτες τα πήραν δ’κά τους. Μα ποτέ δεν είδαν προκοπή. Στις μέρες τση γριάς μου, ο ηγούμενος Θεόκλητος (Κρητικός) έκανε προσωρινά μέτρα για ένα χτήμα στην Κουρουμ΄λιά κι τα κίρδησε ο Γιαννόπ’λος, τα προσωρινά. Έρριξε το κειμήλιο στα βάτα. «Αν Αγ. Βασίλειε, δε δώσ’ς θάμα, δε σε παίρνω». Ενώ ήταν λιακάδα, έρχεται μίνια βροχή και του πήρι του κουρίτσ’ κι πνίγ’κε (είχι βλάχα) (EL)

Παράδοση (EL)

Καρδίτσα, Ρεντίνα (EL)


1959



2301
Λ. Α. αρ. 2301, σελ. 471, Δ. Λουκάτος, Ρεντίνα Καρδίτσης, 1959

Greek

Text




*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)