Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα

Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα (EL)

Άγιος Βασίλειος (EL)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Ραμανιάνης, Δημ.

Ήταν ο γιλαδάρ’ς στουν Κατάχλωρο κι ερχόντανε από κείνο το λιβάδ’ ως το Μοναστήρ’ τα βόδια μοναχά τς, δίχως να πατούνε σπαρμένα. Ήτανε του Μοναστηριού, κείνα τα χτήματα (βακούφ΄κα), κι οι Σμοκοβίτες τα πήραν δ’κά τους. Μα ποτέ δεν είδαν προκοπή. Στις μέρες τση γριάς μου, ο ηγούμενος Θεόκλητος (Κρητικός) έκανε προσωρινά μέτρα για ένα χτήμα στην Κουρουμ΄λιά κι τα κίρδησε ο Γιαννόπ’λος, τα προσωρινά. Έρριξε το κειμήλιο στα βάτα. «Αν Αγ. Βασίλειε, δε δώσ’ς θάμα, δε σε παίρνω». Ενώ ήταν λιακάδα, έρχεται μίνια βροχή και του πήρι του κουρίτσ’ κι πνίγ’κε (είχι βλάχα) (EL)

Παράδοση (EL)

Καρδίτσα, Ρεντίνα (EL)


1959



2301
Λ. Α. αρ. 2301, σελ. 471, Δ. Λουκάτος, Ρεντίνα Καρδίτσης, 1959

Ελληνική γλώσσα

Κείμενο




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.