Άκουσα απ’ την Αναστάσαινα, ότ’ είναι γυναίκες και χορεύουνε

Άκουσα απ’ την Αναστάσαινα, ότ’ είναι γυναίκες και χορεύουνε
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε το ψηφιακό αρχείο του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το ψηφιακό αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Άκουσα απ’ την Αναστάσαινα, ότ’ είναι γυναίκες και χορεύουνε (EL)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.

Άκουσα απ’ την Αναστάσαινα, ότ’ είναι γυναίκες και χορεύουνε. Ότι πέρασ’ ένας εκεί κι ηθέλανε να τον χαβώσ’νε (να τον πάρουνε) της άρπαξε το μαντήλι, του το ζήταε, δεν της το’ δωσε, όσο που την ανάγκασε να γίνη γυναίκα του (παραδόθ’κε). Έπειτα έτυχε να θέλ’ να χορέψ’νε. Του ζήτησ’ το μαντήλ’ της το ‘δωκε. – Δεν πα’ να χορέψ’ς, γυναίκα; - Θα πάω, αλλά θέλω να μ’ δώσ’ς το μαντήλ’. Της το ΄δωσε. Αλλά εκείνη τελειώνοντας το χορό, του ‘πε «γεια σ’» και τ’ άφησε και μωρό στο σπίτ’, χωρίς σημασία. (EL)

Παράδοση (EL)

Καρδίτσα, Αηδονοχώρι (EL)


1959



2301
Λ. Α. αρ. 2301, σελ. 412, Δ. Λουκάτος, Αηδονοχώρι Καρδίτσης, 1959

Ελληνική γλώσσα

Κείμενο




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.