Μια φορά ένας τσουπάνης ‘κει που ξώμενε στη μάντρα του κ(αι) εκοιμάτο τη νύχτα επαρουσιάστηκε μια ανερά κ(αι) εθάρρε πώς ήτο ο σύντεκνος του και κουβέντιαζαν (η ανερά’ με τον τσουπάνη)
use the file or the thumbnail according to the license: CC BY-NC-ND 4.0 GR
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives
Μια φορά ένας τσουπάνης ‘κει που ξώμενε στη μάντρα του κ(αι) εκοιμάτο τη νύχτα επαρουσιάστηκε μια ανερά κ(αι) εθάρρε πώς ήτο ο σύντεκνος του και κουβέντιαζαν (η ανερά’ με τον τσουπάνη)
(EL)
Παπαμιχαήλ, Άννα Ι.
Ταργάκη, Ιουλία
Μια φορά ένας τσουπάνης ‘κει που ξώμενε στη μάντρα του κ(αι) εκοιμάτο τη νύχτα επαρουσιάστηκε μια ανερά κ(αι) εθάρρε πώς ήτο ο σύντεκνος του και κουβέντιαζαν (η ανερά’ με τον τσουπάνη). Εκεί που κουβεντιάζαν είπε η ανερά. Ας ‘πλώσωμε και το γαδουρινό μας (το πόι) ο κακόμοιρος ο τσουπάνης κατάλαβε τότε πως ήτο η ανερά’ κ’ είπε: Α ο σύχας είσαι (και καλά η ανερά’).
(EL)